شمخانی و جواد لاریجانی و مجری های تلویزیون، چرا می خواهند مذاکره را نابود کنند؟/اسرائیل، چین، روسیه، ترکیه و تندروهای داخلی،دشمنان گفتکوی عمان هستند

به گزارش آرتیو محمدمهاجری و فیاض زاهد در یادداشتی مشترک در روزنامه اعتماد درباره این گفت وگو نکاتی را متذکر شده اند.

1- از مواضع آقای عراقچی چنین برمی آید که آنچه در عمان اتفاق می افتد «پیش گفت وگو» است و طرفین دنبال محک زدن یکدیگر هستند. از آنجا که پیشنهاد از طرف ترامپ مطرح شده است قاعدتا نماینده او به تبیین موضع رییس جمهور امریکا می پردازد و بسته پیشنهادی خود را ارایه می دهد. در این وضعیت طرف ایرانی باید دقیقا جزییات اظهارات طرف مقابل را بشنود و هر جا ابهامی وجود دارد با پرسش دقیق آن را رفع کند. درک کامل خواسته امریکا در این مرحله بسیار مهم است.

2- وزیر خارجه ایران دیپلماتی باتجربه است و در مذاکرات برجام دارای پیشینه ارزشمندی است و به همین دلیل نیز به عنوان مذاکره کننده اصلی وارد شده قابلیت های فردی و نیز اعتماد نظام به وی از عراقچی چهره ای کاملا موجه ساخته و جز گروه بسیار کوچکی از تندروهای داخلی مورد قبول همگان است. این مقبولیت به همراه اراده و تصمیم نظام در عالی ترین سطوح برای انجام مذاکره قوت و قدرتی بیش از پیش در اختیار او قرار داده است.

3- آفت هر کار سیاسی تفوق حاشیه ها بر متن است. اکنون که مخالفان مذاکره نمی توانند نسبت به اصل مذاکره و شخص عراقچی ان قلت بیاورند با حاشیه سازی به دنبال برهم زدن بازی هستند. به عنوان مثال تصمیم بر این است که مذاکرات عمان فعلا به طور غیرمستقیم انجام شود. این ایده با هر توجیهی فعلا ملاک عمل است اما افراط در آنچه منفعتی دارد جز اینکه حاشیه را بر متن غالب کند؟ فرضا گفته می شود در این مذاکرات قرار نیست هیچ عکسی منتشر شود. ظاهرا عدم انتشار عکس با هدف جلوگیری از حاشیه مطرح شده اما آیا خود همین ایده حاشیه سازی بلاوجه نیست؟ اگر عکسی منتشر شود آسمان به زمین می آید؟

4- پوشش رسانه ای مذاکرات برای داخل و خارج ایران بسیار مهم است. در حالی که رسانه های مهم غربی و شرقی و منطقه ای با امکانات انسانی و فنی گسترده در عمان حضور خواهند داشت تیم ایرانی از چه ظرفیتی برخوردار است؟ آیا مانند همیشه و به طور سنتی قرار است صداوسیما تنها رسانه انحصاری باشد؟ تجربه نشان داده ضعف شدید صداوسیما در این زمینه ها مرجعیت رسانه ای را به سمت دستگاه های تبلیغاتی دیگر کشورها سوق خواهد داد.

5- مشکل صداوسیما صرفا در پوشش خبری نیست. همین روزها تحلیل های دم دستی که از برخی شبکه های تلویزیون پخش می شود نه تنها پاسخگوی نیاز مخاطبان نیست بلکه متاسفانه چنین تلقی می شود که تریبون دستگاه رسمی تبلیغاتی کشور در اختیار جریانی است که به تندرو مشهور است. این رویکرد با انتظاری که از رسانه ملی برای حمایت همه جانبه از مذاکرات وجود دارد منطبق نیست.

6- انتظارآفرینی بیجا سم مذاکرات است. با انتشار خبر مذاکره شاهد سقوط نسبتا شدید در بازار ارز و طلا بودیم و احتمالا این نوسانات باز هم ادامه یابد. چهره های سیاسی می توانند با بالا بردن توقع از مذاکرات یا برعکس با یأس آفرینی نسبت به نتیجه آن التهابات اقتصادی بیافرینند. مذاکره در یک بستر دیپلماتیک صورت می گیرد. بالا و پایین دارد. تلخ و شیرین دارد. امید و یأس دارد. همه اینها باید برای جامعه توضیح داده شود. فعلا همین که امریکا با پیشنهاد مذاکره وارد عمان شده یک نقطه مثبت است. نباید با این تصویرسازی که ظرف24ساعت همه چیز به توافق ختم می شود سراب ساخت. اتفاقا مخالفان مذاکره به دنبال آنند که انتظارات به سقف برسد زیرا در این حالت حتی کوچک ترین ناکامی آنها را به هدفشان می رساند.

۷- مذاکرات پیش رو و احتمال توافق میان ایران و امریکا دشمنان زیادی دارد. برخی کشورهای عربی ترکیه روسیه چین تندروهای داخلی و از همه مهم تر اسراییل و لابیرنت قدرتمند آن در امریکا همه تلاش خود را به کار خواهند بست که این روند شکست بخورد. به نظر توافقی جامع درون ساختار وجود دارد که عدم توافق ضریب برخورد نظامی و امنیتی با ایران را به شدت افزایش خواهد داد. لذا مراقبت از ستون پنجم دشمن که درصدد تخریب ملت ایران است ضرورت دارد. در کنار آنها کاسبان تحریم نیز در این دسته بندی قرار می گیرند. 

۸- شاید نظریه نامحبوبی  باشداما در افق بلندمدت امریکا ایران را متحد خود می بیند. در این راستا چهره ای مثل ترامپ به دلیل پیوندهای فردی و کاسبی مشترک در گذشته با پوتین چه بسا علاقه مند باشد روسیه و ایران را در راهبرد محاصره چین شریک کند. نشانه های پیدا و آشکاری در این میان وجود دارد که به وقتش نویسندگان این سرمقاله بدان ها اشاره خواهند کرد.

۹- ایران از طریق برخی عوامل خود پیشنهاد ترجیح دیپلماسی اقتصادی به عنوان پیشران دیپلماسی سیاسی را در قالب بسته ای هزار میلیارد دلاری به طرف امریکایی ارایه داده است. رییس جمهور پزشکیان با جدیت موافقت رهبر انقلاب برای انجام سرمایه گذاری اقتصادی در ایران را گرفت. این بسته پیشنهادی برای دوطرف برد- برد خواهد بود. از راه آهن سریع السیر تا گسترش فاز دوم فرودگاهی تا مگابندر و سیکل ترکیبی و… در آن دیده شده است. برای بویینگ ظرفیت فروش ۴۰۰ هواپیما یک اتفاق مهم است. نگاه ترامپ به این پیشنهاد مثبت ارزیابی شده است. یادتان باشد این رقمی است که ترامپ از عربستان برای سرمایه گذاری در امریکا طلب کرده است. پیشنهاد ایران مزیت افزون تری دارد. سرعت رشد اقتصادی به شرکت های آنها و ترمیم ناترازی ها و ثبات اقتصادی و سیاسی به ایران می دهد.

۱۰- دنیا وارد فاز جدیدی شده است. هیچ چیز با سال گذشته قابل مقایسه نیست. نگاه های آخرالزمانی مفتضحانه شکست خورده اند. روسیه در وضعیت بهتری قرار گرفته است. جنگ تجاری امریکا را درگیر پرونده های مختلفی کرده است. رشد اقتصادی کشورهای اروپایی به شدت دچار کاستی شده است. جهان به شوک جدیدی برای رشد نیاز دارد. ایران در بهترین نقطه خاورمیانه استقرار دارد. اصل بر درک ظرایف و هوشمندی در بهره برداری از فرصت های پیش رو است. افکار عمومی هم در انتظار چنین موفقیتی است. اما در این میان رییس جمهور باید در مرکز ابتکار رسمی برای مذاکرات باشد. ترکیبی از تمرکز بر مذاکرات تشکیل یک تیم رسانه ای قدرتمند. تحلیل داده ها تا مغلوب جنگ روایت ها نشویم و برخورد با کاسبان و متوهمان. به طور جدی باید پرسید علی شمخانی و جواد لاریجانی و مجری های بی کیفیت صداوسیما با مجوز و اجازه چه مقامی در نقش مخرب تصمیم نظام قرار می گیرند. ایران چنانچه کمربند محکمی پیرامون این رویداد نبندد بدون تردید متضرر خواهد شد.

23302