علائم مخفی پوکی استخوان

علائم مخفی پوکی استخوان : درکی عمیق از بیماری خاموش

پوکی استخوان اغلب به عنوان یک بیماری خاموش شناخته می شود زیرا در مراحل اولیه علائم آشکاری از خود نشان نمی دهد. این سکوت فریبنده می تواند منجر به تشخیص دیرهنگام و در نتیجه افزایش خطر شکستگی های ناتوان کننده شود. در پاسخ به سؤال اصلی باید گفت که بله پوکی استخوان اغلب با علائم مخفی پیش می رود و آگاهی از این نشانه های پنهان برای تشخیص زودهنگام و پیشگیری از عواقب جدی آن حیاتی است. این مقاله با هدف بررسی جامع این بیماری از دیدگاه پزشکی و علمی به تشریح علائم مخفی روش های تشخیص درمان و پیشگیری از پوکی استخوان می پردازد تا خوانندگان را در مسیر حفظ سلامت استخوان های خود یاری رساند.

پوکی استخوان چیست؟ تعریف علمی و معرفی

پوکی استخوان (Osteoporosis) یک بیماری اسکلتی سیستمیک است که با کاهش تراکم استخوان و تغییر در ساختار میکروسکوپی آن مشخص می شود. این تغییرات منجر به افزایش شکنندگی استخوان و افزایش خطر شکستگی در پاسخ به ضربات خفیف یا حتی فشارهای روزمره می شود. به زبان ساده استخوان ها کم تراکم و ضعیف تر می شوند گویی که اسفنجی تر و متخلخل تر می گردند.

در حالت طبیعی استخوان یک بافت زنده و پویا است که به طور مداوم در حال بازسازی است. این فرآیند بازسازی شامل دو نوع سلول اصلی استخوانی می شود :

• استئوبلاست ها : سلول هایی که استخوان جدید می سازند.
• استئوکلاست ها : سلول هایی که استخوان قدیمی را تجزیه و جذب می کنند.

در دوران جوانی تعادل بین فعالیت استئوبلاست ها و استئوکلاست ها به گونه ای است که استخوان سازی بیشتر از تخریب استخوان است و تراکم استخوان به تدریج افزایش می یابد تا به اوج تراکم استخوان (Peak Bone Mass) در حدود سن ۳۰ سالگی برسد. پس از این سن به طور طبیعی سرعت استخوان سازی کاهش یافته و به تدریج تراکم استخوان کم می شود. اما در پوکی استخوان این کاهش تراکم استخوان سرعت بیشتری می گیرد و از حد نرمال فراتر می رود.

پوکی استخوان به دو نوع اصلی تقسیم می شود :

• پوکی استخوان اولیه : شایع ترین نوع است که به دلیل افزایش سن و کاهش هورمون های جنسی (استروژن در زنان و تستوسترون در مردان) رخ می دهد. پوکی استخوان بعد از یائسگی در زنان و پوکی استخوان سنی در مردان و زنان مسن در این دسته قرار می گیرند.
• پوکی استخوان ثانویه : ناشی از بیماری های زمینه ای مانند بیماری های غدد درون ریز (مانند پرکاری تیروئید یا پاراتیروئید) بیماری های گوارشی بیماری های التهابی مزمن مصرف طولانی مدت برخی داروها (مانند کورتیکواستروئیدها) و یا سبک زندگی ناسالم (مانند کمبود کلسیم و ویتامین D کم تحرکی مصرف سیگار و الکل) ایجاد می شود.

علائم و نشانه های مرتبط با پوکی استخوان : فراتر از درد

همانطور که اشاره شد پوکی استخوان اغلب بدون علامت است به ویژه در مراحل اولیه. فرد ممکن است سال ها به این بیماری مبتلا باشد بدون آنکه متوجه علائم هشداردهنده ای شود. به همین دلیل غربالگری و شناسایی افراد در معرض خطر اهمیت ویژه ای دارد. با این حال برخی علائم و نشانه های مخفی وجود دارند که می توانند به عنوان زنگ خطر عمل کنند و فرد را به پیگیری پزشکی ترغیب نمایند :

1. کمردرد مزمن و بی دلیل : درد کمر می تواند دلایل مختلفی داشته باشد اما کمردرد مداوم و بدون دلیل مشخص به ویژه در افراد مسن می تواند ناشی از شکستگی های فشاری مهره ها (Vertebral Compression Fractures) باشد. این شکستگی ها که اغلب ناشی از پوکی استخوان هستند ممکن است حتی با یک سرفه یا عطسه شدید رخ دهند و به تدریج و بدون درد شدید اولیه ایجاد شوند. درد معمولاً در ناحیه میانی تا پایین کمر احساس می شود و با ایستادن یا راه رفتن تشدید می گردد.
2. کاهش قد : کاهش قد به مرور زمان به ویژه بیش از ۲-۳ سانتی متر می تواند نشانه ای از فشرده شدن مهره ها در اثر پوکی استخوان باشد. شکستگی های فشاری مهره ها باعث تغییر شکل مهره ها و کوتاه تر شدن قد فرد می شود. این تغییرات ممکن است به تدریج رخ دهند و فرد متوجه کاهش قد خود نشود بنابراین اندازه گیری منظم قد در افراد مسن اهمیت دارد.
3. قوز کمر یا خمیدگی پشت (کیفوز) : خمیدگی غیرطبیعی ستون فقرات به سمت جلو که به قوز پشتی (Dowager’s hump) نیز معروف است می تواند ناشی از شکستگی های فشاری متعدد در مهره های سینه ای باشد. این وضعیت نه تنها ظاهر فرد را تحت تاثیر قرار می دهد بلکه می تواند باعث درد مزمن پشت محدودیت حرکتی و حتی مشکلات تنفسی شود.
4. شکستگی های ناشی از ضربات خفیف (شکستگی های ناشی از ضعف استخوان یا Fragility Fractures) : شکستگی هایی که در اثر زمین خوردن از ارتفاع ایستاده یا ضربات خفیف رخ می دهند مهم ترین و جدی ترین عارضه پوکی استخوان هستند. این شکستگی ها معمولاً در نواحی مفصل ران مچ دست و مهره ها رخ می دهند. شکستگی لگن به ویژه در افراد مسن بسیار خطرناک است و می تواند منجر به ناتوانی کاهش کیفیت زندگی و حتی افزایش مرگ و میر شود.
5. درد استخوان یا حساسیت به لمس استخوان ها : در موارد پیشرفته تر پوکی استخوان ممکن است فرد دچار درد استخوان به صورت مبهم و پراکنده شود. همچنین ممکن است استخوان ها به لمس حساس شوند به ویژه در ناحیه ستون فقرات لگن و مچ دست.
6. مشکلات دندانی و تحلیل لثه : برخی مطالعات نشان داده اند که ارتباطی بین پوکی استخوان و سلامت دهان و دندان وجود دارد. تحلیل لثه لق شدن دندان ها و از دست دادن دندان ها ممکن است به طور غیرمستقیم با پوکی استخوان مرتبط باشند زیرا استخوان فک نیز تحت تاثیر پوکی استخوان قرار می گیرد.
7. ضعف عضلانی و کاهش تعادل : پوکی استخوان به طور مستقیم باعث ضعف عضلانی نمی شود اما ضعف عضلات و کاهش تعادل می توانند خطر زمین خوردن و شکستگی را افزایش دهند. این مسئله به ویژه در افراد مسن که به طور طبیعی دچار کاهش توده عضلانی (سارکوپنی) نیز می شوند اهمیت بیشتری دارد.
8. تغییر شکل ناخن ها : اگرچه نادر است اما برخی افراد مبتلا به پوکی استخوان ممکن است تغییراتی در ناخن های خود تجربه کنند مانند نازک شدن شکنندگی و یا تغییر رنگ ناخن ها. این علامت به تنهایی نشانگر پوکی استخوان نیست و نیاز به بررسی بیشتر دارد.

توجه داشته باشید که وجود یک یا چند مورد از این علائم به معنای قطعی ابتلا به پوکی استخوان نیست اما این نشانه ها هشداری هستند که لزوم مراجعه به پزشک و انجام بررسی های تشخیصی را یادآور می شوند.

روش های تشخیص علمی و پزشکی پوکی استخوان : سنجش تراکم استخوان

تشخیص پوکی استخوان بر اساس ترکیبی از معاینه بالینی بررسی سابقه پزشکی و خانوادگی و انجام آزمایش های تشخیصی صورت می گیرد. مهم ترین و دقیق ترین روش تشخیص پوکی استخوان سنجش تراکم استخوان (Bone Densitometry) است.

1. سنجش تراکم استخوان با روش DEXA (جذب سنجی دوگانه ی اشعه ایکس) : DEXA Scan روش استاندارد طلایی برای تشخیص پوکی استخوان است. این روش از دوز بسیار پایین اشعه ایکس برای اندازه گیری تراکم استخوان در نواحی کلیدی مانند ستون فقرات کمری گردن استخوان ران و گاهی اوقات مچ دست استفاده می کند. DEXA Scan یک روش غیرتهاجمی سریع و بدون درد است که اطلاعات دقیقی در مورد تراکم استخوان ارائه می دهد.

نتایج DEXA Scan به صورت نمره T (T-score) و نمره Z (Z-score) گزارش می شوند.

1. • نمره T : تراکم استخوان فرد را با تراکم استخوان میانگین افراد جوان و سالم (در اوج تراکم استخوان) مقایسه می کند. بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی (WHO) تفسیر نمره T به شرح زیر است :
     • نرمال : نمره T بیشتر از -۱
     • استئوپنی (کاهش تراکم استخوان) : نمره T بین -۱ تا -۲.۵ (افزایش خطر پوکی استخوان)
     • پوکی استخوان : نمره T کمتر از -۲.۵
     • پوکی استخوان شدید : نمره T کمتر از -۲.۵ همراه با یک یا چند شکستگی ناشی از ضعف استخوان
   • نمره Z : تراکم استخوان فرد را با تراکم استخوان میانگین افراد هم سن و هم جنس مقایسه می کند. نمره Z بیشتر برای بررسی پوکی استخوان ثانویه و در افراد جوان تر کاربرد دارد.
2. ارزیابی بالینی و سابقه پزشکی : پزشک با بررسی سابقه پزشکی فرد عوامل خطر پوکی استخوان علائم و نشانه های احتمالی و انجام معاینه بالینی به ارزیابی اولیه می پردازد. سوالاتی در مورد سابقه شکستگی سابقه خانوادگی پوکی استخوان بیماری های زمینه ای داروهای مصرفی سبک زندگی (رژیم غذایی فعالیت بدنی مصرف سیگار و الکل) پرسیده می شود.
3. تصویربرداری با اشعه ایکس : رادیوگرافی ساده نمی تواند پوکی استخوان را در مراحل اولیه تشخیص دهد اما می تواند شکستگی های استخوانی ناشی از پوکی استخوان را نشان دهد. همچنین در موارد پیشرفته پوکی استخوان رادیوگرافی ممکن است کاهش تراکم استخوان و تغییر شکل مهره ها را نشان دهد.
4. سایر روش های تصویربرداری : در موارد خاص ممکن است از روش های تصویربرداری پیشرفته تر مانند سی تی اسکن (CT Scan) یا ام آرآی (MRI) برای بررسی دقیق تر شکستگی های پیچیده یا افتراق پوکی استخوان از سایر بیماری های استخوانی استفاده شود. VFA (Vertebral Fracture Assessment) یک نوع تصویربرداری با اشعه ایکس است که می تواند به طور همزمان با DEXA Scan برای تشخیص شکستگی های مهره ای انجام شود.
5. آزمایش های خون و ادرار : آزمایش های خون و ادرار به طور مستقیم پوکی استخوان را تشخیص نمی دهند اما می توانند به بررسی علل احتمالی پوکی استخوان ثانویه ارزیابی سطح کلسیم و ویتامین D خون و بررسی نشانگرهای بیوشیمیایی متابولیسم استخوان کمک کنند. این آزمایش ها می توانند در تشخیص و مدیریت پوکی استخوان مفید باشند.

غربالگری پوکی استخوان با DEXA Scan معمولاً برای افراد زیر توصیه می شود :

• همه زنان بالای ۶۵ سال.
• مردان بالای ۷۰ سال.
• زنان یائسه و مردان ۵۰ تا ۶۹ ساله با عوامل خطر پوکی استخوان.
• افراد زیر ۵۰ سال با عوامل خطر بالا برای پوکی استخوان (مانند سابقه شکستگی مصرف کورتیکواستروئیدها بیماری های زمینه ای).
• افرادی که دچار شکستگی ناشی از ضعف استخوان شده اند.

تصمیم گیری در مورد انجام سنجش تراکم استخوان باید با مشورت پزشک و بر اساس ارزیابی فردی عوامل خطر و شرایط بالینی صورت گیرد.

روش های درمانی پوکی استخوان : دارویی پزشکی و بالینی

هدف اصلی درمان پوکی استخوان کاهش خطر شکستگی و بهبود کیفیت زندگی است. درمان پوکی استخوان یک فرآیند طولانی مدت است که شامل ترکیبی از تغییرات سبک زندگی مصرف داروها و اقدامات پزشکی و بالینی می شود.

1. تغییرات سبک زندگی : این بخش اساسی درمان پوکی استخوان است و برای همه افراد مبتلا به پوکی استخوان توصیه می شود :
   • رژیم غذایی غنی از کلسیم و ویتامین D : مصرف کافی کلسیم و ویتامین D برای سلامت استخوان ها ضروری است. منابع خوب کلسیم شامل لبنیات سبزیجات برگ سبز تیره بادام و ماهی های استخوان دار است. ویتامین D عمدتاً از طریق نور خورشید در پوست ساخته می شود و همچنین در برخی غذاها مانند ماهی های چرب زرده تخم مرغ و محصولات غنی شده یافت می شود. در بسیاری از موارد مصرف مکمل های کلسیم و ویتامین D نیز توصیه می شود.
   • فعالیت بدنی منظم و ورزش : ورزش های تحمل وزن (مانند پیاده روی دویدن آرام رقص بالا رفتن از پله) و ورزش های تقویت عضلات (مانند وزنه برداری) به تقویت استخوان ها و عضلات بهبود تعادل و کاهش خطر زمین خوردن کمک می کنند.
   • ترک سیگار و محدود کردن مصرف الکل : سیگار و مصرف زیاد الکل به سلامت استخوان ها آسیب می رسانند و خطر پوکی استخوان و شکستگی را افزایش می دهند.
   • پیشگیری از زمین خوردن : اقدامات احتیاطی برای کاهش خطر زمین خوردن در خانه و محیط بیرون مانند استفاده از کفش های مناسب حذف موانع در منزل استفاده از وسایل کمکی (مانند عصا یا واکر در صورت نیاز) و بهبود نورپردازی منزل.
2. داروهای پوکی استخوان : داروهای مختلفی برای درمان پوکی استخوان در دسترس هستند که بر اساس شرایط فرد شدت پوکی استخوان و عوامل خطر دیگر توسط پزشک تجویز می شوند. داروهای اصلی پوکی استخوان عبارتند از :
   • بیس فسفونات ها (Bisphosphonates) : رایج ترین دسته دارویی برای درمان پوکی استخوان هستند. این داروها با کاهش فعالیت استئوکلاست ها و کند کردن روند تخریب استخوان عمل می کنند. بیس فسفونات ها به صورت خوراکی (روزانه هفتگی یا ماهانه) و یا تزریقی (سالانه) در دسترس هستند. مثال ها : آلندرونات ریزدرونات ایباندرونات زولدرونیک اسید.
   • دنوزوماب (Denosumab) : یک داروی تزریقی است که هر ۶ ماه یکبار زیر پوست تزریق می شود. دنوزوماب نیز مانند بیس فسفونات ها با کاهش فعالیت استئوکلاست ها عمل می کند.
   • داروهای هورمونی (SERMs) : تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن (Selective Estrogen Receptor Modulators) مانند رالوکسیفن اثرات مشابه استروژن بر استخوان ها دارند و می توانند در زنان یائسه برای درمان پوکی استخوان استفاده شوند.
   • تری پاراتاید (Teriparatide) و آبلوپاراتاید (Abaloparatide) : داروهای آنابولیک هستند که استخوان سازی را تحریک می کنند. این داروها به صورت تزریق روزانه تجویز می شوند و معمولاً برای درمان پوکی استخوان شدید و در افرادی که شکستگی های متعدد داشته اند استفاده می شوند.
   • روموسوزوماب (Romosozumab) : یک داروی جدیدتر است که هم استخوان سازی را افزایش می دهد و هم تخریب استخوان را کاهش می دهد. این دارو به صورت تزریق ماهانه تجویز می شود و برای درمان پوکی استخوان شدید در زنان یائسه با خطر بالای شکستگی استفاده می شود.

انتخاب داروی مناسب و دوز آن باید توسط پزشک و بر اساس شرایط فردی بیمار انجام شود. مصرف داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشد بنابراین پزشک باید فواید و مضرات هر دارو را برای هر بیمار به دقت ارزیابی کند.

1. مدیریت درد : در صورت وجود درد ناشی از شکستگی های پوکی استخوان اقدامات مدیریت درد شامل موارد زیر است :
   • داروهای مسکن : داروهای مسکن غیر مخدر (مانند استامینوفن و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) و در موارد درد شدید داروهای مسکن مخدر ممکن است تجویز شوند.
   • فیزیوتراپی و توانبخشی : فیزیوتراپی می تواند به کاهش درد بهبود عملکرد حرکتی و تقویت عضلات اطراف ناحیه آسیب دیده کمک کند.
   • روش های غیردارویی : گرما و سرما درمانی طب سوزنی ماساژ و تکنیک های آرام سازی می توانند در کاهش درد موثر باشند.
   • جراحی : در موارد شکستگی های شدید به ویژه شکستگی لگن ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم شکستگی و تثبیت استخوان باشد.

راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی برای حفظ سلامت استخوان

علاوه بر درمان های پزشکی راهکارهای خانگی و تغییرات سبک زندگی نقش مهمی در حفظ سلامت استخوان ها و پیشگیری و مدیریت پوکی استخوان دارند :

• تغذیه مناسب :
  • مصرف کافی کلسیم : منابع غذایی غنی از کلسیم را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
  • مصرف کافی ویتامین D : از منابع غذایی ویتامین D استفاده کنید و در صورت نیاز با مشورت پزشک مکمل ویتامین D مصرف کنید.
  • مصرف پروتئین کافی : پروتئین برای ساخت و حفظ استخوان ها ضروری است. منابع خوب پروتئین شامل گوشت مرغ ماهی تخم مرغ لبنیات حبوبات و آجیل است.
  • مصرف ویتامین K و منیزیم : این مواد مغذی نیز برای سلامت استخوان ها مهم هستند و در سبزیجات برگ سبز تیره آجیل دانه ها و غلات کامل یافت می شوند.
  • محدود کردن مصرف نمک کافئین و نوشابه های گازدار : مصرف زیاد نمک کافئین و نوشابه های گازدار ممکن است دفع کلسیم از بدن را افزایش دهد.
• فعالیت بدنی منظم :
  • ورزش های تحمل وزن : حداقل ۳۰ دقیقه ورزش تحمل وزن مانند پیاده روی سریع دویدن آرام رقص یا بالا رفتن از پله را بیشتر روزهای هفته انجام دهید.
  • ورزش های تقویت عضلات : ۲-۳ بار در هفته ورزش های تقویت عضلات را با استفاده از وزن بدن وزنه ها یا نوارهای مقاومتی انجام دهید.
  • ورزش های تعادلی : ورزش های تعادلی مانند تای چی یا یوگا را برای بهبود تعادل و کاهش خطر زمین خوردن تمرین کنید.
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید : برای تولید ویتامین D در پوست روزانه ۱۰-۱۵ دقیقه در معرض نور مستقیم خورشید قرار بگیرید (با رعایت نکات ایمنی و جلوگیری از آفتاب سوختگی).
• ترک سیگار و محدود کردن مصرف الکل.
• حفظ وزن مناسب : وزن کم و وزن زیاد هر دو می توانند بر سلامت استخوان ها تاثیر منفی بگذارند.
• ایجاد محیط امن در منزل برای پیشگیری از زمین خوردن.

روش های پیشگیری از پوکی استخوان و اقدامات لازم

پیشگیری از پوکی استخوان از دوران کودکی آغاز می شود و در تمام طول زندگی ادامه دارد. اقدامات پیشگیرانه شامل موارد زیر است :

1. دستیابی به اوج تراکم استخوان مناسب در دوران کودکی و نوجوانی : مصرف کافی کلسیم و ویتامین D در دوران کودکی و نوجوانی همراه با فعالیت بدنی منظم برای دستیابی به حداکثر تراکم استخوان ضروری است.
2. حفظ تراکم استخوان در دوران بزرگسالی : ادامه سبک زندگی سالم شامل تغذیه مناسب فعالیت بدنی منظم و اجتناب از عوامل خطر پوکی استخوان به حفظ تراکم استخوان در دوران بزرگسالی کمک می کند.
3. غربالگری و تشخیص زودهنگام : انجام سنجش تراکم استخوان در سنین توصیه شده و در افراد در معرض خطر به تشخیص زودهنگام پوکی استخوان و شروع درمان به موقع کمک می کند.
4. اقدامات پیشگیرانه در افراد مبتلا به استئوپنی (کاهش تراکم استخوان) : در افراد مبتلا به استئوپنی اقدامات پیشگیرانه شامل تغییرات سبک زندگی و در صورت لزوم مصرف داروهای پیشگیرانه برای جلوگیری از پیشرفت به پوکی استخوان است.
5. پیشگیری از شکستگی در افراد مبتلا به پوکی استخوان : در افراد مبتلا به پوکی استخوان اقدامات پیشگیرانه شامل درمان دارویی تغییرات سبک زندگی و اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از زمین خوردن و شکستگی است.

نتیجه گیری علمی و کاربردی

پوکی استخوان یک بیماری خاموش و در عین حال جدی است که می تواند منجر به شکستگی های ناتوان کننده و کاهش کیفیت زندگی شود. آگاهی از علائم مخفی عوامل خطر و روش های تشخیص و درمان این بیماری نقش حیاتی در پیشگیری و مدیریت آن دارد. با توجه به اینکه پوکی استخوان اغلب بدون علامت است غربالگری و سنجش تراکم استخوان در افراد در معرض خطر و سنین توصیه شده اهمیت ویژه ای دارد.

درمان پوکی استخوان یک فرآیند جامع و چندوجهی است که شامل تغییرات سبک زندگی (تغذیه مناسب فعالیت بدنی منظم) مصرف داروها (در صورت نیاز) و اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از شکستگی می شود. پیروی از یک سبک زندگی سالم از دوران کودکی تا بزرگسالی و انجام اقدامات پیشگیرانه می تواند به حفظ سلامت استخوان ها و کاهش خطر پوکی استخوان کمک کند.

به یاد داشته باشید که اطلاعات ارائه شده در این مقاله جنبه عمومی دارند و جایگزین نظر متخصص نیستند. برای تشخیص دقیق و دریافت برنامه درمانی مناسب حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید.

بخش پرسش و پاسخ (FAQ)

۱. چه کسانی بیشتر در معرض خطر پوکی استخوان قرار دارند؟

• افزایش سن : با افزایش سن تراکم استخوان به طور طبیعی کاهش می یابد.
• جنسیت : زنان بیشتر از مردان به پوکی استخوان مبتلا می شوند به ویژه بعد از یائسگی به دلیل کاهش سطح استروژن.
• نژاد : افراد سفیدپوست و آسیایی بیشتر در معرض خطر پوکی استخوان هستند.
• سابقه خانوادگی : داشتن سابقه پوکی استخوان یا شکستگی لگن در خانواده خطر ابتلا را افزایش می دهد.
• ساختار بدنی کوچک و لاغر : افراد با استخوان های کوچک تر و وزن کم تر تراکم استخوان کمتری دارند.
• بیماری های زمینه ای : برخی بیماری ها مانند بیماری های غدد درون ریز بیماری های گوارشی بیماری های التهابی مزمن و برخی سرطان ها خطر پوکی استخوان را افزایش می دهند.
• مصرف داروها : مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها برخی داروهای ضد تشنج و داروهای مهارکننده آروماتاز خطر پوکی استخوان را افزایش می دهند.
• سبک زندگی ناسالم : کمبود کلسیم و ویتامین D کم تحرکی مصرف سیگار و الکل خطر پوکی استخوان را افزایش می دهند.

۲. آیا پوکی استخوان قابل درمان است؟

پوکی استخوان به طور کامل قابل درمان نیست اما قابل مدیریت و کنترل است. درمان های موجود می توانند به کاهش سرعت تخریب استخوان افزایش تراکم استخوان (در برخی موارد) کاهش خطر شکستگی و مدیریت درد کمک کنند. با درمان مناسب و تغییرات سبک زندگی افراد مبتلا به پوکی استخوان می توانند کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند و از عوارض جدی این بیماری پیشگیری کنند.

۳. بهترین ورزش ها برای پیشگیری و درمان پوکی استخوان کدامند؟

بهترین ورزش ها برای پوکی استخوان ورزش های تحمل وزن و ورزش های تقویت عضلات هستند.

• ورزش های تحمل وزن : پیاده روی سریع دویدن آرام رقص بالا رفتن از پله طناب زدن تنیس و ورزش های هوازی کم فشار. این ورزش ها باعث می شوند استخوان ها در برابر نیروی جاذبه زمین مقاومت کنند و استخوان سازی تحریک شود.
• ورزش های تقویت عضلات : وزنه برداری با وزنه های سبک یا نوارهای مقاومتی استفاده از دستگاه های بدنسازی تمرینات با وزن بدن (مانند اسکات لانج شنا). تقویت عضلات اطراف استخوان ها به حمایت از استخوان ها بهبود تعادل و کاهش خطر زمین خوردن کمک می کند.

مهم است که قبل از شروع هر برنامه ورزشی جدید با پزشک خود مشورت کنید به ویژه اگر بیماری زمینه ای دارید یا سابقه شکستگی داشته اید.

 

 

منبع: شرکت نیکان فارمد مهر