محسن رضایی و نسبتش با عرفای بزرگ

اگرچه سخنانی شبیه به سخنان آقای رضایی در این ایام کم گفته نشده اما جناب رضایی به دلیل سابقه و جایگاه ویژه ای که در حاکمیت دارند سخنشان قابل تامل تر است. حضرتشان فرموده اند: «این که عدد شهدای خدمت به عدد هشت رسیده و لحظاتی قبل از شهادت طوفان عظیمی در آسمان مشهد پیدا شد معلوم است که این شهادت خیلی معنا دارد. فلسفه این شهادت را فقط عرفای بزرگ می دانند. نکات بسیار مهم در فلسفه شهادت ایشان است». یعنی فرقه حروفیه هم چنین شان و مرتبه ای برای حروف قائل نبودند که جناب رضایی قائل است. تعداد شهدا چون به هشت رسیده و قبلش هم در مشهد طوفان به پا شده پس معلوم است این شهادت خیلی معنا دارد! عجب! تازه این معنا را من و شمای عامی نمی توانیم درک کنیم بلکه فقط عرفای بزرگی چون جناب رضایی می فهمند. آن که پیامبر خدا بود در هنگام وفات فرزندش خطاب به امثال شما که مقارن شدن کسوف و درگذشت فرزند رسول خدا را نشانه ای محیرالعقول می دانستند فرمود: «خورشید و ماه به خاطر مرگ کسی نمی گیرند». در ثانی اگر قرار باشد چنین خرافه هایی متر و معیار ارج و مقام آدمیان باشد چرا فقط آن را درباره خودی ها به کار می برید؟

آیت الله سید کاظم شریعتمداری هم در روز شهادت امام موسی کاظم (ع) به رحمت خدا رفت. چرا در این باره چیزی نمی گویید؟ اگر حقیقتا به این اعداد و ارقام و مناسبت ها اعتقاد دارید و عالم را از منظر عرفای بزرگ می بینید حداقل کاری که می توانید بکنید این است که دست از این بازی های سخیف بردارید و جهان را بی هیچ قصد و غرض سیاسی به تماشا بنشینید و همه اتفاقات عالم را به آن سبب ساز سبب سوز نسبت دهید. از چنان منظری خدا فقط خدای شما و دوستانتان نیست و «ما رمیت اذ رمیت» حکمی است ازلی و ابدی که شامل همه مخلوقات اعم از کافر و مسلمان و حزب اللهی و برانداز و ضدانقلاب و انقلابی و با حجاب و بی حجاب می شود. بگذریم. در ادامه نقل قولی را به آقای رئیسی نسبت داده اید که ظاهرا فقط خودتان شنیده اید و آن هم این که: «یک روز قبل از اتمام ثبت نام انتخابات یکی از مردان خدا به من زنگ زد و گفت شما حتما باید ثبت نام کنی». انشاءالله که نقل قولتان صحیح است اما یک لحظه با خودتان فکر نکردید این حرف بیش از آن که نشانگر شخصیت بزرگوار آن شهید باشد نشان دهنده این است که کار مملکت را زیادی شوخی گرفته بود؟ یعنی چه که فلان بزرگوار چون به من زنگ زد پس من خودم را برای ریاست جمهوری یک کشور هشتاد نود میلیونی آماده کردم؟ یعنی کار و بار مملکتداری همین قدر پیش پا افتاده و هردمبیلی است؟

یک بار سر معجزه هزاره سوم خدا و پیغمبر و امام زمان را خرج این بازی های سیاسی کردید کافی نیست؟ چرا هیچ وقت از هیچ واقعه ای عبرت نمی گیرید؟ این که می خواهید تا هزار سال دیگر هم بر همین سیر و سلوک باقی بمانید به خودتان مربوط است اما لطفا دست از سر ما بردارید. بی خیال بهشت و جهنم ما شوید و بگذارید به درد خودمان بمیریم. چرا باید قریب به نیم قرن سرنوشت ما به تدبیر نداشته شما گره بخورد؟ چرا باید از مرتضی مطهری که فریادهایی بر تحریف های عاشورا می نوشت به چون شمایی گرفتار شویم؟ چرا باید از سید محمد بهشتی که فریاد و فغانش از اهل خرافه و ظاهر پرستان به آسمان بلند بود به چنین حضیضی در غلتیم؟ حقیقتا سخنان شما اصلا و ابدا ارزش پاسخگویی ندارد اما بدبختی این جاست که کسانی با همین مقدار عقل و منطق دارند برای ما تصمیم می گیرند. با همین دست فرمان و بینش جنگ را اقتصاد را فرهنگ را سیاست را و کلا مملکت را دارند می چرخانند. و این هولناک است. خیلی هولناک است.