چرا یک وصال عاشقانه به جدایی تلخ می انجامد؟

همه ما خواهان زندگی زناشویی و عاطفی خوب هستیم؛ اما چرا به یکباره همه چیز خراب می شود و بحث ها آن قدر بالا می گیرد که رسانه ای می شود؟

به گزارش آرتیو، به نقل از ایرنا، شروع زندگی عاشقانه یکی از بهترین حس های دنیاست اما هنگامی که عشق محو شود مسایل مهمی مانند سوءتفاهم ها، مشاجره ها، سرزنش و ازهم گسیختگی به دلیل تفاوت ها می توانند در رابطه شکاف ایجاد کنند؛ اما چه اتفاقی باعث می شود زندگی که با عشق شروع می کنیم به یک باره به اختلاف و تنش تبدیل شده و بحث ها آن قدر بالا می گیرد که رسانه ای می شود؟!

راحیل شمسایی، روان شناس بالینی و زوج درمانگر دلیل اصلی بروز این اختلافات را عدم مهارت رابطه می داند و در ادامه به ارایه توضیحاتی در این باره می پردازد.

استمرار رابطه مهارت می خواهد

همه ما انسان ها خواهان یک زندگی سالم و خوب هستیم و هیچ کس نمی گویید من می خواهم ازدواج کنم که زندگی ام را خراب کنم؛ اما چه عواملی باعث می شود که آن شور و نشاطی که زوجین اوایل ازدواج دارند به مرورزمان از بین می رود و تبدیل به نفرت می شود. شمسایی در این باره می گوید: «اوایل ازدواج ترشح هورمون های عشق بسیار شدت بالایی دارد و بعد از یک مدتی هورمون ها فروکش می کند و ما به روزمرگی می رسیم؛ این امر طبیعی است؛ اما عاملی که باعث می شود ما نتوانیم یک ازدواجی که با عشق شروع کردیم را به سرانجام برسانیم، عدم مهارت های رابطه است.»

او تاکید می کند: «زوجینی حالت های عاشقانشان بیشتر استمرار پیدا می کند که بتوانند قلق همدیگر را به دست آورند و مهارت های رابطه را بلد باشند.»

سواد رابطه را یاد بگیریم

شمسایی با اشاره به اهمیت سواد رابطه می گوید: «سواد رابطه یعنی من بدانم چگونه و در چه شرایطی  با همسر خود ارتباط برقرار کنم.»

او رابطه را تشکیل شده از سه ضلع می داند و توضیح می دهد: «رابطه از یک زن و شوهر و فعل و انفعالاتی که بینشان است، تشکیل می شود. در سواد رابطه ما باید نوع تعاملات با یکدیگر را یاد بگیریم؛ اینکه چگونه حرف و پیاممان را به طرف مقابلمان منتقل کنیم.»

این زوج درمانگر تاکید می کند: «مهم ترین نکته در رابطه، سواد گفتگوکردن است. ما باید یاد بگیریم چطور با همدیگر گفتگو کنیم. متاسفانه آمارها نشان می دهد که گفتگوکردن بین زوجین بسیار پایین آمده است.»

او ادامه می دهد: «ما وقتی از اکثر زوجین سوال می کنیم روزی چند دقیقه حرف های غیر روزمرگی و چقدر حرف راجع به خودتان می زنید، اغلب کمتر از ده دقیقه با یکدیگر گفتگو می کنند و این زنگ خطر است.»

این روان شناس توصیه می کند: «حداقل روزی یک ربع تا نیم ساعت با همدیگر گفتگو کنید و وقت مفید برای همدیگر بگذارید.»

به خاطر ترس از دعوا گفتگوکردن را ترک نکنید

شمسایی با بیان اینکه درک کردن زوجین توسط یکدیگر با گفتگوکردن به دست می آید، می گوید: «بعضی از زوجین فکر می کنند پس از ازدواج، طرف مقابل کاملاً باید ویژگی های آنها  را درک کرده و پیشگویی کند. برخی انتقاد می کنند که همسرم چرا نفهمید که مثلاً من چای پررنگ می خواهم، چرا متوجه نشد که من چه خواسته ای دارم، خودش باید می فهمید. درحالی که این گونه نیست؛ درک شدن و درک کردن با گفتگو به دست می آید.»

او افزود: «گاهی زوجین به دلیل ترس از دعوا از گفتگوکردن خودداری می کنند؛ درحالی که ما باید بپذیریم که مشاجره، دعوا و اختلاف نظر جزیی از ارتباطمان است. امکان ندارد شما با یک نفر در ارتباط باشید و به اختلاف نظر نخورید. اتفاقاً ما با افرادی که بیشتر در ارتباط هستیم بیشتر اختلاف نظر داریم. من همیشه در مشاوره ها و حتی  به بچه های خودم می گویم اینکه ما باهم به اختلاف خوردیم به خاطر این است که ما با هم حرف می زنیم؛ لذا  نباید از ترس دعواکردن صحبت نکنیم.»

او مدیریت دعوا و مدیریت گفتگو را راهکاری برای گفتگوی سالم دانست و افزود: «خیلی مواقع دعواکردن و اختلاف نظرها به معنای اهمیت رابطه است. در واقع، نظر تو برای من مهم است که در من اثرگذاشته است؛ بنابراین از ترس دعواکردن نباید گفتگوکردن را کنار بگذاریم. ما باید گفتگوکردن را یاد بگیریم. گفتگوهای ما باید  گفتگوی امنی باشد. از نصیحت کردن، بازجویی کردن، بازخواست کردن، جواب پس دادن، تیکه انداختن و مسخره کردن باید جلوگیری کنیم.»

نیازهای خود و طرف مقابلتان را بشناسید

شمسایی خودشناسی و دیگرشناسی را از نکات حایز اهمیت در سواد رابطه می داند و می گوید: «ما باید نیازهای خودمان و طرف مقابلمان را بشناسیم. اینکه چه مواقعی ناراحت می شویم، چه مواقعی خوشحال می شویم، نقطه ضعف ها و نقاط قوت هایمان چیست و…. .»

او ادامه داد: «خیلی مسایل دیگر مثل  مدیریت قهرکردن، مدیریت پرخاشگری، نحوه دعواکردن جلوی بچه ها و از دل همدیگر درآوردن جلوی فرزندان در سواد رابطه قابل اهمیت است و  همه این ها باعث می شود یک رابطه زیربنای خوبی داشته و طولانی مدت باشد.»

اختلافاتتان را رسانه ای نکنید

متاسفانه برخی از زوجین با بروز کوچک ترین مشکلی با یکدیگر، سریعاً اختلافاتشان را رسانه ای کرده و با دل نوشته های غمگین و گاهی با طعنه و کنایه به همسرشان، اختلافاتشان را در فضای مجازی با دیگران به اشتراک می گذارند؛ شمسایی درمیان گذاشتن اختلافات زناشویی با دیگران را اشتباه ترین کار ممکن می داند و می گوید: «به هیچ عنوان نباید دعواهایمان را بیرون از خانه ببریم. من اگر مشکلی با همسرم دارم باید اختلافاتم را با او حل کنم و اگر نشد با مشاور. قطعاً با گفتن دعواهایمان به دوستانمان مثل پدر، مادر، خواهر و برادر باعث ناراحتی آنها می شویم و  اگر به کسی بگوییم که دشمنمان باشد باعث  خوشحالی آنها می شویم. مهم ترین چیز این است که ما سواد پایان دادن و مدیریت اختلافات را یاد بگیریم.»

این روانشناس با بیان اینکه مراجعه به روانشناس راهکار عقلانی برای رفع اختلافات خانوادگی است، می گوید: «در زمان های قدیم ما ریش سفیدی داشتیم که خیلی احساساتش را در نظر نمی گرفت و  بدون قضاوت نظر می داد؛ اما امروزه مشاور حکم آن ریش سفیدی را دارد که می تواند مسایل و مشکلات شما را حل کند. اینها را باید مدنظر داشته باشیم و بدانیم که هر چقدر ما دعواهایمان را به بیرون از خانه گسترش دهیم دودش در چشم خود ما می رود.»

او ادامه می دهد: «جنگ رابطه زناشویی جنگ دو سر باخت است؛ من اگر همسرم را نزد دیگران خراب کنم رابطه خودم خراب شده است. رابطه زناشویی رابطه الاکلنگی نیست که من بالا بروم و همسرم پایین بیایید؛ بلکه رابطه مثل هواپیمایی است که با هم در حال پروازیم و من نمی توانم طرف مقابلم را  خراب کنم.»

شمسایی می گوید انتقال دعواهای زناشویی به دیگران پیامدهای زیادی دارد: «از قدیم گفته اند زن و شوهر دعوا کنند ابلهان باور کنند؛ این دعواها در ذهن آدم ها می ماند. شما فردا روزی فرزندتان می خواهد ازدواج کند و وقتی این دعواها را رسانه ای می کنید همه آن آدم ها یادشان خواهد ماند و  این بچه در جامعه نمی تواند سرش را بالا بگیرد. باید حرمت همدیگر را حفظ کنیم و با وجود تمام اختلافاتی که داریم همدیگر را از همه لحاظ بالا ببریم.»

تفاوت هایتان را درک کنید

به گفته شمسایی، زنان و مردان نیازهای متفاوتی دارند که ما باید آن نیازها را بشناسیم. برخی از ناراحتی ها در زوجین به خاطر این که افراد نیازهای خود و طرف مقابلشان را نمی دانند، ایجاد می شود.

او می گوید:« بر اساس نظر ویلیام گلاسر ما  پنج نوع نیاز اساسی داریم؛ نیاز به تفریح، نیاز به قدرت، نیاز به عشق، نیاز به توجه و نیاز به آزادی اما در زندگی زناشویی ما پنج نیاز متفاوت برای خانم ها و پنج نیاز متفاوت راجع به آقایان داریم. اولین نیاز آقایان در رابطه زناشویی، نیاز به رابطه جنسی و برعکس اولین نیاز خانم ها نیاز به توجه است.»

این رواشناس ادامه می دهد:« خانم ها نیاز به گفتگو، معاشرت و حرف زدن دارند اما آقایان نیاز به تنهایی و خلوت دارند و همین تفاوت ها باعث سوءتفاهم بین زوجین می شود؛ اگر زوجین  متوجه این اختلافات شوند مطمیناً کمتر دچار اختلاف و سوءتفاهم می شوند.»

پایان خبر آرتیو