آیا زنان بیشتر از مردان برای بهتر شدن حال خود موسیقی گوش می دهند؟

بسیاری از ما در خوشی ها و ناخوشی ها به موسیقی پناه می بریم تا اگر حال خوشی داریم آن حال خوب را دوچندان کنیم و اگر هم ناخوش احوال هستیم، حال بد خود را پشت سر بگذاریم. در همین راستا اما تحقیقاتی وجود دارد که زنان در مقایسه با مردان به احتمال بیشتری از موسیقی برای سامان دادن به احوال و احساسات خود استفاده می کنند و بدین ترتیب آن حال و هوای ابری را پشت سر می گذارند.

به گزارش آرتیو، توسعه رسانه های الکترونیکی در اواخر قرن بیستم انقلابی در دسترسی به موسیقی و بهره گیری از آن در زندگی روزمره ما رقم زد. در دنیای غرب موسیقی کمابیش در همه وجوه زندگی ما مشهود است. موسیقی در فروشگاه ها، مراکز خرید، رستوران ها، عبادتگاه ها، مدرسه ها، رادیو و تلویزیون، و از طریق نوارهای ضبط شده پخش می شود. موسیقی نقش مهمی در تیاتر، تلویزیون، فیلم، ویدیو، بازیهای ویدیویی و تبلیغات ایفا می کند و در قالب های بسیار متنوعی از طریق گوشی هوشمند، آی پد و رایانه هایی که قابلیت پخش آنلاین موسیقی درخواستی را دارند، در دسترس است. این فناوری های نوین نحوه ای را که مردم می توانند با موسیقی تعامل کنند، تغییر داده اند. افراد به شکل فزاینده ای قادرند اختیار آنچه را که به آن گوش می دهند، داشته باشند که به الگوهای بسیار شخصی سازی شده و پیچیده استفاده روزمره از موسیقی می انجامد.

در سراسر جهان میزان پرداختن مردم به موسیقی در کشورهای توسعه یافته در ابعاد صنعت موسیقی منعکس می شود. در ایالات متحده آمریکا و بریتانیا موسیقی یکی از برترین عوامل درآمدزای اقتصادی است. گوش دادن به موسیقی از فعالیت های اصلی در اوقات فراغت برای افراد در هر سنی، اما به طور خاص برای نوجوانان و سالمندان است. قبل از این تحولات موسیقی فقط در صورتی در دسترس اکثر مردم بود که خودشان خلقش می کردند یا در رویدادهای دینی یا اجتماعی حضور می یافتند. افزون بر دسترسی فزاینده به موسیقی برای گوش دادن، فرصت های بیشتری برای ساختن فعالانه موسیقی هم وجود دارد. اکنون افراد بسیار بیشتری از همه سنین یاد می گیرند ساز بنوازند یا آواز بخوانند و در گروه های موسیقی مشارکت کنند. به طور کلی شواهد گسترده ای از نقش اساسی موسیقی در زندگی مردم وجود دارد. 

چرا موسیقی گوش می کنیم؟

گرچه ممکن است گوش دادن را فعالیتی متمرکز به قصد تقویت فهم و درک ارزش موسیقایی در نظر بگیریم اما در عمل شاید بنا به مجموعه ای از دلایل موسیقی گوش کنیم. این بدان معنا نیست که با توجه تمام گوش نمی دهیم.

امروزه می توانیم از موسیقی برای تاثیرگذاری بر خلق و خو، برانگیختگی و احساسات استفاده کنیم و محیط هایی به وجود بیاوریم که می توانند شیوه های احساس و رفتار افراد دیگر را تحت تاثیر قرار دهند. می توانیم از موسیقی در کنار چیزهای دیگر برای کاهش اضطراب، غلبه بر عواطف قوی، ایجاد روحیه مناسب برای رفتن به مهمانی، یادآوری خاطرات یا تحریک تمرکز و در مجموع برای افزایش رضایت خاطر خود استفاده کنیم. موسیقی همچنین می تواند پشتیبان روشی باشد که خود را می شناسانیم و رشد خود را در مقام نوع بشر ارتقا می دهیم.

وقتی نوجوانیم معمولاً خیلی زیاد موسیقی گوش می کنیم. این امر به گذران زمان، رفع کسالت، تسکین تنش و پرت کردن حواس از نگرانی ها کمک می کند. گاهی نوجوانان از موسیقی همچون وسیله ای برای ابراز خشم استفاده می کنند به این ترتیب که با عصبانیت به اتاق خوابشان می روند و صدای موسیقی خود را برای بروز احساساتشان بلند می کنند.

یکی از کارکردهای موسیقی برای نوجوانان هویت سازی و منتقل کردن آن هویت است. جوانان مایل اند با کسانی که ذایقه موسیقایی مشابه دارند دوست شوند. نوجوانان با روی آوردن به مقایسه های اجتماعی قادرند از گروه همتایانشان تصویر مثبت تری نسبت به دیگر گروه های شبکه خود ارایه دهند و بنابراین می توانند ارزیابی های مثبت از خود را حفظ کنند. موسیقی نیز این روند را تسهیل می کند.

موسیقی نزد جوانان در فرهنگ های متفاوت، معانی و مقاصد مختلفی دارد. به طور کلی، موسیقی در دو بُعد فراگیر جای می گیرد، یکی بُعد غورِ درونی یا عاطفی (فردی) و دیگری بُعد درون فردی، بین فردی/ اجتماعی (جمع گرای). نوجوانان جوامعِ جمع گراتر برای انتقال هویت فرهنگی بیشتر از موسیقی استفاده می کنند تا در جوامع فردگرا.

از نظر بینافرهنگی به نظر می رسد کارکردهای رایجی برای شنیدن موسیقی در دوران نوجوانی وجود دارد: پخش موسیقی در پس زمینه، گوش دادن متمرکز ابراز احساسات منفی برقراری ارتباط با سایر احساسات، رقصیدن و در ارتباط با رفاقت، خانواده، سیاست، ارزش ها و هویت فرهنگی.

این کارکردها شبیه موارد توصیف شده از سوی شنوندگان مسن تر هستند که آنها نیز از شنیدن و ساختن موسیقی به منزله بیانی از فردیتشان و راهی برای تعریف هویت خود استفاده می کنند. گوش دادن به قطعات خاص موسیقی می تواند به یادآوری اتفاقات و تجربیات و احساسات مرتبط با آن تجربه ها کمک کند، مثلاً به یاد آوردن کنسرتی که در آن حضور داشته ایم یا آنچه وقتی نتیجه آزمونی مهم یا مصاحبه ای شغلی به گوشمان رسیده می شنیده ایم.

گوش دادن به موسیقی برای سالمندان راهی است برای اجتناب از احساس انزوا یا تنهایی، انحراف حواس از ناخوش احوالی، احساس سرخوشی جسمانی و روانی یا حس از سر گرفتن جوانی؛ موسیقی می تواند از سطح اضطراب و فشار روحی بکاهد، آستانه تحمل درد را افزایش دهد، کاری کند که افراد حس مثبت تری نسبت به زندگی داشته باشند و به آنها امکان گریز از واقعیت دهد، تخیل را برانگیزد و در احساس معنویت نقش ایفا کند. وقتی در حال گوش دادن به موسیقی هستید آیا بر این واقفید که تا چه حد در شما تاثیر می گذارد؟ برخی از شنوندگان به فراست از نحوه ای که موسیقی می تواند خلق و خوی آنها را تغییر دهد و با آن جفت و جور شوند، آگاه اند. آنها بهتر می توانند به راهبردهایی دست یابند و آنها را به کار بندند تا با انتخاب موسیقی متناسب با هر موقعیتی و به فراخور نیازهای جسمی، روانی و اجتماعی خود به احوالشان سامان دهند.

سالمندان معمولاً در این گروه جای می گیرند؛ در عین حال زنان در مقایسه با مردان به احتمال بیشتری از موسیقی برای سامان دادن به احوال و احساسات خود استفاده می کنند. میزانی که افراد قادرند در مورد نوعی از موسیقی که گوش می دهند اختیار داشته باشند به لحاظ فواید حاصل از آن بسیار مهم است. وقتی افراد در معرض موسیقی نادلخواهی در بسترهایی قرار می گیرند که در آن جا اختیاری بر آن ندارند مثلاً وقتی مشغول خرید یا در رستوران هستند ممکن است بتوانند خود را از آن موقعیت دور کنند. اگر این امکان وجود نداشته باشد، آن موسیقی ممکن است اسباب عذاب شدیدی شود. داشتن همسایه ای که در تمام ساعات با صدای بلند موسیقی پخش می کند به ویژه موسیقی ای که مورد پسند نیست، ممکن است بسیار پریشان کننده باشد و افراد را به توسل به اقدامات قانونی یا حتی خشونت برای مقابله با آن وضعیت سوق دهد.

پایان خبر آرتیو