حضور معنادار مقامات خارجی در تهران؛ اثربخشی سیاست رییسی در تعامل با دنیا
واکنش های جهانی به شهادت آیت الله رییسی نشان از احترام مقامات کشور ها و سازمان های منطقه ای و بین المللی به جمهوری اسلامی ایران دارد، اما نکاتی که می توان به آن اشاره کرد حاکی از دستاورد های بزرگ دولت سیزدهم در دیپلماسی با همسایگان، منطقه و فرامنطقه ای است.
گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آرتیو- عماد نجار؛ نمی توان حضور مقامات کشور های متعدد جهان را در مراسم تشییع و یادبود رییس جمهور شهید کشورمان و هییت همراهش را دید و نسبت به دیپلماسی قوی و آینده این روابط دیپلماتیک بین ایران و منطقه و فرامنطقه صحبتی نکرد.
علاوه بر حضور مقامات 68 کشور و سازمان های منطقه ای و جهانی برای شرکت در مراسم ادای احترام به رییس جمهور شهید کشورمان و همراهانش، بسیاری از مقامات خارجی نیز با حضور در سفارتخانه های جمهوری اسلامی ایران و دیدار با سفرا، دفتر یادبود رییس جمهور و وزیر امور خارجه فقیدمان را امضا کردند.
همچنین سفیران و دیپلمات های 50 کشور جهان، برخی از مقامات سازمان ملل متحد، رییس جنبش غیرمتعهد ها (نم) و رییس گروه 77، نخبگان، نمایندگان نهاد های مدنی و نیز نمایندگان رسانه ها برای امضای دفتر یادبود و ادای احترام به رییس جمهوری و وزیر امور خارجه به دفتر نمایندگی ایران نزد سازمان ملل مراجعه کردند. در نشست شورای امنیت و در مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز به احترام رییس جمهور و وزیر امور خارجه ایران، یک دقیقه سکوت کردند. این واکنش های جهانی دال بر احترام مقامات کشور ها و سازمان های منطقه ای و بین المللی به جمهوری اسلامی ایران است، که البته این ادای احترامات با عصبانیت صهیونیست ها همراه شد.
اما نکاتی که می توان به آن اشاره کرد حاکی از دستاورد های بزرگ در دیپلماسی با همسایگان، منطقه و فرامنطقه ای است که سفر های مقامات کشور ها به تهران برای ادای احترام، پیام های تسلیت، امضا های دفاتر یادبود و سکوت به نشانه احترام، نشان می دهد تلاش های شهیدان سید ابراهیم رییسی و حسین امیرعبداللهیان در سیاست خارجی ستودنی بوده و هویت آنها به عنوان کارگزاران روابط دیپلماتیک دارای حسن نیت و چهره ای مثبت در عرصه سیاست خارجی از سوی کشور های مختلف پذیرفته شده بود.
این وجه و چهره مثبت به حدی بارز بود که خبرنگار بی بی سی پس از شهادت حسین امیرعبداللهیان، اذعان کرد که من از دیپلمات های غربی و منطقه ای می شنوم که می گویند آقای امیرعبداللهیان یک دیپلمات عملگرا و بسیار فعال بود.
دستاورد هایی که در عرصه های سیاسی و روابط دیپلماتیک خلاصه نمی شود و در حوزه های اقتصادی، دفاعی، فرهنگی، اجتماعی و حتی دینی و علمی هم برای کشور عزیزمان پیامد های نیکویی را درپی خواهد داشت.
در ابتدا باید برقراری روابط با کشور هایی که تاکنون هیچ ارتباطی نداشته یا در ابتدایی ترین سطح روابط دیپلماتیک بوده است مانند مصر و تونس. مرحله بعدی روابطی که برقرار بوده و به سردی گراییده شده بود مانند عربستان و بحرین. مرحله بعدی کشور هایی که روابط دوستانه و گرمی برقرار بود که با برخی سوگیری های غیر معقول لطماتی را به این روابط وارد کرده بودند مانند ترکیه. از سوی دیگر ارتباطات روتین در سطح فرامنطقه ای نیز مانند روابط با کشور های اروپایی مدت ها بود که علیرغم پذیرش برخی دستورات و امضا کردن برخی توافقنامه ها و معاهدات ولی مکررا در برقراری روابط ناموفق بودند و در دولت سیزدهم اصلاح روابط با اروپا در دستور کار قرار گرفته بود که حاصل این اقدامات را در این چند روز مشاهده کردیم.
همچنین گسترش روابط تا آفریقا و کشور های آمریکای لاتین را نیز قطعا باید از دستاورد های دستگاه دیپلماسی کشور در دولت سیزدهم دانست.
تلاش هایی که برای اصلاح روند های دوران های قبل بسیار سخت و مجدانه انجام می شد و به عنوان نمونه می توان به تلاش هایی که در برقراری روابط با سودان و جیبوتی انجام شده بود و به ناگاه این کشور ها را از دست رفته دیدیم و تمام اقدامات در برقراری روابط نقش بر آب شد.
یکی از شاهکار های دیپلماسی در دولت سیزدهم برقراری ارتباط با ام العرب یا کشور مصر بود. کشوری با قدمت بالا و اهمیتی زیاد از نظر تاریخ، فرهنگ، موقعیت سوق الجیشی، همجواری با فلسطین و حتی مناسبات اقتصادی که از سال 1358 این روابط تاکنون قطع شده بود و تلاش های امیر دیپلماسی ایران در احیای روابط با کشور های منطقه شرایط را به گونه ای رقم زد که نشانه هایی را از سوی مقامات قاهره برای آغاز مراحل ابتدایی در روابط را به وضوح می شد ملاحظه کرد.
پس از برقراری ارتباط با عربستان در آبان ماه سال 1402 رییس جمهور شهید کشورمان دکتر آیت الله ابراهیم رییسی دیداری را با عبدالفتاح السیسی در عربستان داشتند و پس از آن مکررا دیدار هایی بین مسیولان امور خارجه دو کشور یعنی شهید دکتر حسین امیر عبدالهیان و سامح الشکری صورت گرفت که این روابط در دوران طوفان الاقصی به مذاکرات متعدد تلفنی بین دو طرف نیز ادامه داشت.
بطور کلی رییس دولت سیزدهم و وزیر امور خارجه آن در سازمان روابط خارجی کشور نقشه راهی را ترسیم کردند که تداوم طی مسیر آن می تواند بهترین گزینه برای دولت منتخب مردمی در آینده باشد و بدون عدول از این مسیر پیشبرد قطار روابط بین الملل هیچ انحرافی نخواهد داشت تا سرمنزل مقصود.
عنوان «سیاست خارجی متوازن» بهترین گزینه برای مدل گسترشی دستگاه دیپلماسی در دولت سیزدهم بود که براساس سفر های دو جانبه ریاست جمهور و وزیر امور خارجه به کشور های مختلف بنا نهاده شده بود. در همین راستا می بایست موفقیت های جمهوری اسلامی ایران در به عضویت درآمدن در سازمان های متعدد جهانی و منطقه ای از جمله بریکس، شانگهای و اکو طی مدت کمتر از سه سال حیات دولت شهید خدمت دانست.
صد البته تداوم این مسیر منجر به افزایش تعاملات منطقه ای و جهانی بین ایران و دیگر کشور ها خواهد بود و همچنین ما شاهد ارتقای جایگاه تهران در معادلات جهانی و حتی حل این معادلات خواهیم بود که در نتیجه کاهش اقتدار و جایگاه یک رژیم جعلی و نامانوس در منطقه می تواند یکی از مهمترین دستاورد های دستگاه دیپلماسی دولت سیزدهم باشد.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "حضور معنادار مقامات خارجی در تهران؛ اثربخشی سیاست رییسی در تعامل با دنیا" هستید؟ با کلیک بر روی بین الملل، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "حضور معنادار مقامات خارجی در تهران؛ اثربخشی سیاست رییسی در تعامل با دنیا"، کلیک کنید.